Tym razem w mojej kolekcji aparatów pojawił się sprzęt
wyprodukowany za naszą południową granicą, a dokładnie w byłej Czechosłowacji –
lustrzanka Flexaret. Seria lustrzanek dwuobiektywowych (TLR – Twin Lens Reflex
Camera) Flexaret, była produkowana przez firmę Meopta (oraz jej poprzedników) w
latach 1939 – 1970 (do roku 1945 jako Optikotechna). Seria składała się z ośmiu
głównych modeli, oznaczonych numerami I – VII oraz Standard. Model który
posiadam to Flexaret IIIa.
Konstrukcja lustrzanki dwuobiektywowej oparta jest na
oddzieleniu właściwego aparatu mieszczącego obiektyw i błonę od komory
mieszczącej zwierciadło, wyposażonej w drugi obiektyw o identycznej ogniskowej.
Zwierciadło jest nieruchome, a obiektyw celowniczy nie ma w ogóle przysłony,
gdyż zawsze jest stosowany przy maksymalnym otworze względnym, więc przy
nastawianiu ostrości dolny obiektyw nastawia się automatycznie na ostro tak jak
górny obiektyw. Oddzielenie części lustrzanej (obiektyw, lustro, matówka) od
części właściwej aparatu (obiektyw i błona) daje konstrukcję bardzo prostą i
pewną w działaniu. Wszystkie aparaty tej grupy oparte są na prototypie, którym
jest Rolleiflex. Budowane są na format kwadratowy. Mają zwykle budowę sztywną,
skrzynkową.
Flexaret III to niezwykły aparat. Jest to jedyna lustrzanka
z całej serii, która wyposażona jest w korbę przewijającą film, zamiast gałki,
podobnie jak w aparatach Rolleiflex. Film wewnątrz obudowy przewijany jest za
pomocą dźwigni, która po przewinięciu, siłą sprężyny wraca do pierwotnego położenia. Jest to w
pełni zmechanizowany aparat o metalowej konstrukcji. Obudowa pokryta jest
czarną skórą. Tabliczka z nazwą aparatu znajduje się na przedniej części
obudowy i składa się z napisu ”flexaret”. Na kominku wizjera można znaleźć logo
producenta oraz informację o kraju produkcji „Made in Czechoslovakia”.
Wersja III wyprodukowana została w pięciu wariantach w
zależności od rodzaju migawki – wersja III (1947-1950): Prontor II 1-1/200,T,B;
Compur Rapid 1-1/500,T,B; Prontor-S 1-1/300,B,T; wersja IIIa (1949-1956):
Prontor-SV 1-1/300, B,T; Prontor-SVS 1-1/300,B,T. Aparaty posiadały dwa rodzaje obiektywów:
Mirar 3.5/80 lub Mirar II 3.5/80. Dolny obiektyw Mirar II 1:3,5 f=80mm wyprodukowany
został przez firmę Meopta. Górny obiektyw z lustrem i matówką to Anastigmat 1:3
f=80mm. Aparat wyposażony jest w samowyzwalacz oraz synchronizację błysku. Na
tylnej ściance znajduje się otwór koloru rubinowego służący do kontrolowania
stanu przewinięcia filmu.
Chociaż aparat Flexaret był przeznaczony dla fotografów
amatorów, nierzadko używali go także profesjonaliści.
Specyfikacja:
Nazwa aparatu: Flexaret IIIa
Typ: TLR - lustrzanka dwuobiektywowa
Producent: Meopta; Prerov, Czechoslovakia
Lata produkcji: 1949-1956
Film: film w rolce 120 dla negatywu o wielkości 6 x 6 cm
Rozmiary obudowy: 80 x 75 x 140 mm (złożony kominek)
Migawka: Prontor-SV 1-1/300, B
Soczewka: Mirar II 1:3,5 f=80mm
Przysłona: 3,5 – 22
Obiektyw celownikowy: Anastigmat 1:3 f=80mm
Ogniskowanie: 1; 1,3; 2; 3; 4; 10; 15; ∞
Oryginalna cena: ok. 79,00$ (cena w roku 1950)
Model, który posiadam to Flexaret IIIa (obudowa nr seryjny 3061091a).
Wyposażony w obiektyw z migawką Mirar II(nr seryjny 20428555) oraz obiektyw
celownikowy (nr seryjny 80143230). Poniżej jego zdjęcia.
 |
Reklama aparatu Flexaret III, 1950 (http://www.flickr.com) |