Z mojej kolekcji: Flexaret IIIa

Tym razem w mojej kolekcji aparatów pojawił się sprzęt wyprodukowany za naszą południową granicą, a dokładnie w byłej Czechosłowacji – lustrzanka Flexaret. Seria lustrzanek dwuobiektywowych (TLR – Twin Lens Reflex Camera) Flexaret, była produkowana przez firmę Meopta (oraz jej poprzedników) w latach 1939 – 1970 (do roku 1945 jako Optikotechna). Seria składała się z ośmiu głównych modeli, oznaczonych numerami I – VII oraz Standard. Model który posiadam to Flexaret IIIa.

Konstrukcja lustrzanki dwuobiektywowej oparta jest na oddzieleniu właściwego aparatu mieszczącego obiektyw i błonę od komory mieszczącej zwierciadło, wyposażonej w drugi obiektyw o identycznej ogniskowej. Zwierciadło jest nieruchome, a obiektyw celowniczy nie ma w ogóle przysłony, gdyż zawsze jest stosowany przy maksymalnym otworze względnym, więc przy nastawianiu ostrości dolny obiektyw nastawia się automatycznie na ostro tak jak górny obiektyw. Oddzielenie części lustrzanej (obiektyw, lustro, matówka) od części właściwej aparatu (obiektyw i błona) daje konstrukcję bardzo prostą i pewną w działaniu. Wszystkie aparaty tej grupy oparte są na prototypie, którym jest Rolleiflex. Budowane są na format kwadratowy. Mają zwykle budowę sztywną, skrzynkową.

Flexaret III to niezwykły aparat. Jest to jedyna lustrzanka z całej serii, która wyposażona jest w korbę przewijającą film, zamiast gałki, podobnie jak w aparatach Rolleiflex. Film wewnątrz obudowy przewijany jest za pomocą dźwigni, która po przewinięciu, siłą sprężyny  wraca do pierwotnego położenia. Jest to w pełni zmechanizowany aparat o metalowej konstrukcji. Obudowa pokryta jest czarną skórą. Tabliczka z nazwą aparatu znajduje się na przedniej części obudowy i składa się z napisu ”flexaret”. Na kominku wizjera można znaleźć logo producenta oraz informację o kraju produkcji „Made in Czechoslovakia”.

Wersja III wyprodukowana została w pięciu wariantach w zależności od rodzaju migawki – wersja III (1947-1950): Prontor II 1-1/200,T,B; Compur Rapid 1-1/500,T,B; Prontor-S 1-1/300,B,T; wersja IIIa (1949-1956): Prontor-SV 1-1/300, B,T; Prontor-SVS 1-1/300,B,T.  Aparaty posiadały dwa rodzaje obiektywów: Mirar 3.5/80 lub Mirar II 3.5/80. Dolny obiektyw Mirar II 1:3,5 f=80mm wyprodukowany został przez firmę Meopta. Górny obiektyw z lustrem i matówką to Anastigmat 1:3 f=80mm. Aparat wyposażony jest w samowyzwalacz oraz synchronizację błysku. Na tylnej ściance znajduje się otwór koloru rubinowego służący do kontrolowania stanu przewinięcia filmu.

Chociaż aparat Flexaret był przeznaczony dla fotografów amatorów, nierzadko używali go także profesjonaliści. 

Specyfikacja:

Nazwa aparatu: Flexaret IIIa

Typ: TLR - lustrzanka dwuobiektywowa

Producent: Meopta; Prerov, Czechoslovakia

Lata produkcji: 1949-1956

Film: film w rolce 120 dla negatywu o wielkości 6 x 6 cm

Rozmiary obudowy: 80 x 75 x 140 mm (złożony kominek)

Migawka: Prontor-SV 1-1/300, B

Soczewka: Mirar II 1:3,5 f=80mm

Przysłona: 3,5 – 22

Obiektyw celownikowy: Anastigmat 1:3 f=80mm

Ogniskowanie: 1; 1,3; 2; 3; 4; 10; 15; ∞

Oryginalna cena: ok. 79,00$ (cena w roku 1950)

Model, który posiadam to Flexaret IIIa (obudowa nr seryjny 3061091a). Wyposażony w obiektyw z migawką Mirar II(nr seryjny 20428555) oraz obiektyw celownikowy (nr seryjny 80143230). Poniżej jego zdjęcia.

Reklama aparatu Flexaret III, 1950 (http://www.flickr.com)