Swoją drogą

Przeczytałem ostatnio pewien cytat belgijskiego projektanta Dries van Notena, który doskonale oddaje sens myśli fotograficznej: „Ciekawiej jest zrobić zdjęcie małego szczegółu – wtedy możesz sobie wymarzyć całą resztę dokoła. Bo jeśli widzisz od razu całość, co pozostaje do wymarzenia?” 

Większość z nas robi zdjęcia, jedni z nas to amatorzy, inni profesjonaliści, część chce uchwycić niezmierzone krajobrazy, wakacyjne widoki i miejsca, część pokazać ludzi i spotkania z nimi, a inni drobne szczegóły, bądź elementy większej całości. Każdy robi zdjęcia takie, jak mu się podobają, chcąc uchwycić pewien kawałek rzeczywistości, pokazać jakiś zamysł, dla niego wiadomy, dla części oglądających czasem nie do końca zrozumiały. Zdjęcie, które wykonujemy, pokazuje kawałek naszego umysłu, nasze myśli, spojrzenia. Robiąc zdjęcia tworzymy historię. Chcemy zachować na przyszłość momenty z przeszłości warte zapamiętania. Warto robić zdjęcia, nie muszą to być setki wypstrykanych obrazków, niejednokrotnie wystarczy kilka, jedno. Ale warto pamiętać miejsca, postacie, chwile.

Tym razem ostatnia część zdjęć z Wrocławia, z mojego ostatniego wypadu. Trochę widoków, trochę ludzi. Obejrzyjcie sami :)

Z mojej kolekcji: Zenit 3

Całkiem niedawno trafił w moje ręce aparat produkcji radzieckiej Zenit 3. Jest to lustrzanka jednoobiektywowa (SLR). W korpus aparatu wbudowane jest lustro, które kieruje światło padające na matówkę i dalej, przez pryzmat pentagonalny, do wizjera. Aparat produkowany był przez KMZ (Красногорский механический завод) w ZSRR w latach 1960-1962. Wyprodukowany został w ilości 81 776 sztuk. Zenit 3 jest trzecim modelem z serii aparatów Zenit.

Pierwszy model Zenit produkowany był w latach 1953-1956, drugi – Zenit S w latach 1955-1961. Zenit 3 od poprzednich modeli różni się dodanym samowyzwalaczem oraz wyposażony jest w szybszy naciąg wajchą, a nie pokrętłem jak wcześniej. Zmodyfikowany został nieco wygląd aparatu, unowocześniono także czasy – teraz od 1/30 s do 1/500 s.

Konstrukcyjnie Zenit wywodzi się z niemieckiego aparatu dalmierzowego Leica II. Pierwsze wersje aparatu były modyfikacją aparatu Zorkij, w którym górną jego część zastąpiono układem z lustrem i pryzmatem. Aparat produkowany był z obiektywem Industar-50, Wega-1 oraz Helios-44 (kopia Carl Zeiss Jena Biotar 2/58). Posiada samowyzwalacz mechaniczny o czasie ok. 7 sek. Jedną z wad tego aparatu jest sposób wkładania filmu, zaczerpnięty z Zorki, czyli od spodu aparatu (wyjmowana dolna pokrywa). Zmienione to zostało dopiero w wersji 3M, w której zamontowano wygodniejsza zdejmowaną klapkę.

Specyfikacja:

Nazwa aparatu: Zenit 3

Typ: lustrzanka jednoobiektywowa (SLR) 35 mm

Producent: KMZ (Красногорский механический завод), Krasnogorsk, ZSRR

Lata produkcji: 1960-1962

Film: błona perforowana 35 mm (format zdjęć 24 x 36 mm)

Rozmiary obudowy: 910 x 1380 x 100 mm

Migawka: płócienna o przebiegu horyzontalnym, 1/500 s – 1/30 s, B

Przysłona: 2 – 16

Obiektyw: Helios-44 2/58

Ogniskowanie: 0,5m - ∞

Model, który posiadam (nr seryjny 61027072) wyposażony jest w obiektyw Helios-44 (nr seryjny 0054271). Aparat jest solidny, mechanicznie sprawny, posiada lekkie zadrapania na korpusie, szkła bez rys. W zestawie z oryginalnym skórzanym pokrowcem.

Magazyny możliwości

Kolejnych kilka zdjęć, zwyczajnych, ale z miejsca niezwyczajnego. Za każdym razem znajduję tu miejscówki, które nadają temu miastu barw. Sporo tu nieznanych zakątków, licznych detali, ale i miejsc dobrze znanych, na które spoglądam za każdym razem z innej perspektywy, penetruję przestrzenie i za każdym razem widzę w nich coś nowego. Wrocław w kolejnej odsłonie.